Psia dyskopatia, co powinieneś o niej wiedzieć?
Dyskopatia psów w telegraficznym skrócie
Dyskopatia to występujące często u psów schorzenie kręgosłupa. Może wystąpić u psa niezależnie od jego wieku, niektóre rasy są na to schorzenie narażone dużo bardziej niż inne – rasy te to jamnik, spaniel, buldog francuski i doberman. Jest to schorzenie z gatunku tych, w których najważniejszy dla przyniesienia ulgi zwierzęciu, najważniejszy jest czas reakcji – jeśli podejrzewasz, że Twój pies boryka się z tym problemem, czym prędzej udaj się po diagnozę do lekarza weterynarii.
Dyskopatia w przypadku psów jest wywoływana przez zdeformowanie, wypadnięcie lub przesunięcie dysku, który z kolei uciska rdzeń kręgowy. Powoduje to duży ból, a w poważniejszych przypadkach może skończyć się paraliżem kończyn czworonoga!
Jak poznać czy mój pies ma dyskopatię?
Dyskopatia psów to choroba, której objawy trzeba zauważyć odpowiednio szybko, by móc zareagować póki jest na to czas.
Jeśli zaobserwujesz, że u Twojego psa pojawiły się trudności z poruszaniem się, nie radzi on sobie z wstawaniem z własnego legowiska, lub sprawia wrażenie porażonego po zeskoczeniu z łóżka – może to być objaw dyskopatii.
Jest to choroba, która dotyka nie tylko starych, dużych i otyłych psów – przydarza się ona zwierzętom w każdym wieku. Może pojawić się niespodziewanie, jeśli pies wykonał gwałtowny ruch, lub może pojawiać się etapami i postępować powoli. Natychmiastowa pomoc lekarza weterynarii znającego się na tajnikach psiej ortopedii będzie tu kluczowa, ponieważ zwiększy to szanse naszego pupila na życie bez bólu i powrót do zdrowia.
Leczenie dyskopatii
Dyskopatia to możliwa do wyleczenia choroba, jednakże proces jest długotrwały, natomiast efekty uzależnione są od tego, w jakim stadium zaawansowania jest choroba.
Leczenie zaczyna się od prawidłowo przeprowadzonej diagnozy i badania, bardzo istotny jest tutaj wywiad lekarski – musi on być dokładny i rzetelny, nie wolno niczego pominąć ani bagatelizować, gdyż w tym przypadku każdy najmniejszy detal wpływa na możliwy powrót zwierzęcia do zdrowia.
Badania, które koniecznie trzeba wykonać, to w kolejności:
– Badanie neurologiczne – pozwoli ono sprawdzić, który odcinek kręgosłupa uległ uszkodzeniu
– wykonanie zdjęcia radiotomograficznego z kontrastem
– mielografia
Trzeba przy tym zauważyć, że diagnostycznie największa skuteczność mają tomografia i rezonans magnetyczny.
Zależnie od stopnia zaszłych w psim kręgosłupie zmian, lekarz może zalecić leczenie nieoperacyjne lub – w szczególnie trudnych i ciężkich przypadkach – operację.
Nieoperacyjne leczenie psa to tak naprawdę ograniczenie ilości jego ruchu (z zachowaniem rozsądku), a także podawanie psu leków przeciwzapalnych – niesterydowych, ze specjalnym przeznaczeniem dla psów, pozwolą one łagodzić ból. Zaleca się również suplementację witaminami C i E.
Najnowsze komentarze