Psy poszukiwawcze
Psy poszukiwawcze. Obecnie służby ratunkowe lub policyjne nie wyobrażają sobie jakichkolwiek akcji, mających na celu znalezienie ludzi bez nich. Psy dzięki wyczulonym zmysłom potrafią nawet w największych gruzowiskach odnaleźć człowieka. Nie mówiąc już o psach poszukujących uciekających przestępców, których nie zmyli wejście do wody, maskowanie zapachu preparatami, czy chodzenie zygzakiem.
Skąd wziął się pomysł na takie szkolenie psów, jakie są najczęstsze rasy do tego wykorzystywane i jaki trening muszą przejść?
Historia psów poszukiwawczych
Odkąd człowiek zaczął używać psów na polowaniach, odtąd również psy tropiły ludzi. Zaginionych, wrogów danego człowieka, czy osadę, w której wędrujący mogliby odpocząć. W takich funkcjach psy służyły długo, jednak była to ich praca dodatkowa.
O prawdziwych psach poszukiwawczych można mówić od okresu II wojny światowej. Czworonogi zyskały wtedy uznanie za swoje wyostrzone zmysły i umiejętności tropiące.
Już w latach 50. XX wieku, zaczęły pojawiać się pierwsze szkoły specjalizujące się w szkoleniu psów jako zwierząt pomocnych przy poszukiwaniach i akcjach ratowniczych. Szczególnie popularne było to w Szwajcarii i Niemczech. Po dłuższym czasie, bo dopiero w latach 80. XX wieku w Hiszpanii otworzył się pierwsza specjalistyczna instytucja szkoleniowa dla psów.
Psy poszukiwawcze Rasy
Najbardziej znanym psem poszukiwawczym jest owczarek niemiecki. On jak i inne podobne do niego rasy były bowiem często wykorzystywane do poszukiwań osób uwięzionych pod gruzami zawalonych budynków w trakcie II wojny światowej.
Później te psy zaczęto wykorzystywać w innych akcjach poszukiwawczych, jak w przypadku osób zaginionych, porwanych lub uciekających przed wymiarem sprawiedliwości.
Obecnie wśród psów poszukiwawczych oprócz owczarków niemieckich dominują golden retrievery, border collie i różne terriery. Jednak rasa psa nie jest brana pod uwagę w kwestii doboru psów poszukiwawczych. Przeświadczenie, że najlepszymi – a niektórzy mówią, że jedynymi – psami poszukiwawczymi są owczarki niemieckie jest błędne. Każdy pies może zostać psem poszukiwawczym.
Najważniejsze jest to, czy pies wykazuje się kilkoma cechami. Musi być uważny i podatny na różne metody motywacji stosowane przez opiekuna/trenera. Jednak nie być zależnym w pełni od niego – wymagane jest by pies samodzielnie podejmował decyzje i potrafił rozwiązywać proste problemy. Oczywiście to ocenia się w trakcie współpracy trenera z psem, gdyż ta cena to wynik ich starań i przygotowania psa przez trenera.
Dodatkowo pies poszukiwawczy powinien mieć wewnętrzną potrzebę uzyskania aprobaty ze strony trenera. Dzięki temu stara się on wykonywać swoje zadania bardziej, niż gdyby jedyne co chciał to nagrodę w postaci smakołyka.
Pies poszukiwawczy musi być wytrzymały i pełny energii. Poszukiwania niejednokrotnie trwają bardzo długo, a opiekun z psem jako ostatni schodzą z poszukiwań. Poza tym samo zadanie jak chodzenie po gruzach, w górach, czy gęstych lasach wymaga, aby pies nie męczył się szybko i był w stanie przez wiele godzin wędrować bez przerwy.
Najnowsze komentarze